Hemelvaart of Hemelvaartsdag - een van de twaalf (twaalf belangrijke plechtige gebeurtenissen na Pasen) feestdagen in de orthodoxe kalender. De Hemelvaart is nauw verbonden met de Heilige Opstanding van Christus en heeft geen vaste datum. Daarom berekenen orthodoxe christenen jaarlijks hoeveel de Ascentie moet vieren. 2020 zal geen uitzondering zijn.
datum
Ascension is een viering ter ere van de beroemde gebeurtenis beschreven in de Bijbel, de hemelvaart naar de hemel van Jezus Christus in het vlees na Zijn opstanding. Volgens de legende gebeurde dit op de veertigste dag nadat Christus voor zijn discipelen verscheen. Het feest van de opstanding wordt nu Pasen genoemd, wat betekent dat de Hemelvaart veertig dagen later wordt gevierd (tegelijkertijd wordt Bright Sunday zelf als referentiepunt genomen).
In 2020 wordt de Hemelvaart gevierd op 28 mei, donderdag.
Je kunt natuurlijk zelf de vakantiedatum voor 2020 berekenen. Het is voldoende om de aangegeven tijd (40 dagen) toe te voegen aan de datum van Pasen (19 april).
Bijbelse gebeurtenissen
In het evangelie wordt de gebeurtenis die aan de viering ten grondslag ligt kort beschreven. Christus verzamelde zich rondom zijn discipelen en kondigde aan dat de apostelen binnen een paar dagen 'met de Heilige Geest zouden worden gedoopt' - dit is de afdaling van de Heilige Geest op de apostelen in Jeruzalem 10 dagen na de hemelvaart (deze feestdag in Orthodoxie werd Geestendag genoemd). Na afscheid te hebben genomen van zijn discipelen, verrees Jezus boven de aarde, gehuld in een wolk, en steeg op naar de hemel.
Ascentie zelf wordt beschreven in de evangeliën van Lucas en Marcus en in de Handelingen van de Apostelen. Hoe vreemd het ook mag lijken, de gebeurtenis is letterlijk gewijd aan verschillende datums in de heilige boeken, hoewel Jezus zelf sprak over de naderende hemelvaart naar de hemel lang voor zijn dood en terugkeer naar de wereld van de levenden.
symboliek
In het christendom is Ascentie van het grootste belang. De symboliek van de vakantie ligt in de ontdekking van de hemel, het openen van een plek waar een persoon onvoorwaardelijk gelukkig zal zijn. De hemel is de open deur naar de wereld van vriendelijkheid, vreugde, vergeving, de wereld van het eeuwige leven.
De komst van Christus is een symbool van vergeving dat elke gelovige ontvangt. Een symbool van de wetenschap dat aan het einde van het aardse pad iedereen in staat zal zijn de ketenen van erfzonde af te werpen.
Hemelvaartsdag
Ascension is niet alleen een kerkvakantie, maar ook een nationale feestdag. En in de boerenkalender was deze dag van groot belang.
In de populaire kalender voltooide Ascension de cyclus van lentevieringen. Na deze dag eindigde de lente en begon de zomer, al met zijn eigen gebruiken en feestelijke evenementen. Het lentemeisje "vervaagde" en gaf haar rechten op warmte en warmte af.
Volgens tekenen beloofde de regen op deze dag "nat", met onweer, juli. Nachtegalen op de Hemelvaartsnacht zongen schoner en luider, ziende lente en uitnodigende zomer.
Trap naar de hemel
Men geloofde dat gedurende veertig dagen, van Pasen tot Hemelvaart, de poorten van Hemel en Aarde, Paradijs en Hel werden geopend. En al die tijd konden de zielen van de doden vrij rond de aarde bewegen, hun naasten en dierbaren bezoeken, en soms vijanden en kwelgeesten. Met de zonsondergang op zondag waren de poorten gesloten en kwamen de doden terug.
'S Avonds, op dat moment dat de schijf van de zon zich achter de horizon verborg, zag je aan de zonsonderganghemel spookachtige, langzaam sluitende poorten. De hoge, gesneden sjerpen kwamen soepel samen en smolt toen in het donker - het sloot de poorten van het paradijs, sloot de hemel. Het is waar dat dit beeld alleen kon worden waargenomen door iemand die zuiver en helder is in zijn ziel, iemand die zichzelf niet heeft bevlekt met het vuil van de zonde.En deze overtuiging was misschien wel de krachtigste van degenen die geassocieerd worden met zondag.
Volgens het populaire gerucht dwaalde Christus zelf al die veertig dagen over stoffige wegen en observeerde hoe mensen leven, strafend voor het kwaad gedaan en beloond voor onbaatzuchtigheid. Daarom was het tegenwoordig onmogelijk om te weigeren aan degenen die vragen - om aalmoes te geven, de hongerigen te voeden, naar de heilige dwazen te luisteren. Het is tenslotte niet bekend wie zich verstopt onder het mom van een ellendige persoon - slechts een sterveling, een heilige of de Zoon van God zelf.
Vanwege dit geloof onder de Slaven werd deze feestdag gevierd als de dag van de herdenking van de doden, met alle bijbehorende attributen. Gebakken pannenkoeken en dunne cakes van ongezuurd deeg - "onuchki" of "poten" / "lapochki". Ze werden zo genoemd omdat ze 'op het spoor' werden gebakken - de weg naar de hemel was bedoeld. De eerste pannenkoek, "lapotka", moest zeker aan iemand worden gegeven, het beste van alle arme, zalige, "overgangskaliks". Behandel dan de buren - "ter nagedachtenis van de ziel" en ga daarna honderd jaar met het hele gezin zitten. Pannenkoeken rijkelijk op smaak gebracht met olie - "zodat het pad onder de benen rolde."
Een onmisbaar kenmerk van de herdenking waren "ladders" - koekjes gemaakt van vers of gistdeeg, vaak ongezoet, gebakken in de vorm van kleine, twee of drie dwarsbalken, trappen. Ladders zijn vooral een traktatie voor kinderen. Ze schonken alle naburige kinderen dat ze zich de doden herinnerden. Door deze ladders kon de ziel sneller naar de hemel stijgen. De traditionele tafel werd aangevuld met gekleurde eieren, pap-kutia, soms kleine rouwbroodjes.
De mensen van zondag werden rustig gevierd, in de familiekring, zonder grote festivals en beurzen.
Lees ook:
(Nog geen beoordelingen)
Bezig met laden ...
